Andrzejkowe zwyczaje w bibliotece

O polskich tradycjach andrzejkowych rozmawiali w Miejskiej Bibliotece Publicznej uczniowie klasy I G z PSP nr 7 oraz klasy III z PSP nr 12. Andrzejki to wieczór wróżb odprawianych w nocy z 29 na 30 listopada, w wigilię świętego Andrzeja, patrona Szkocji, Grecji i Rosji.

Andrzejki są specjalną okazją do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw przed rozpoczynającym się adwentem. Niegdyś wróżby andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były tylko dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki). Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu; w czasach późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach rówieśniczych panien na wydaniu, zaś współcześnie przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą młodzież obojga płci.

Jakie są andrzejkowe wróżby? Wierzono na przykład, że jeśli dziewczyna pościła przez cały dzień i modliła się do świętego Andrzeja, to we śnie mógł ukazać się jej przyszły ukochany. A uczniowie, którzy zjawili się w bibliotece sprawdzili taką wróżbę: ustawiali od ściany do progu jeden za drugim buty: właściciel buta, który pierwszy dotarł do progu miała jako pierwszy wyjść za mąż. Losowali również kartki z nazwami zawodów, które mogą w przyszłości wykonywać oraz rekwizyty związanie z ich przyszłym statusem. Czy te wróżby się sprawdzą? Dziś już raczej nikt nie traktuje tego wszystkiego poważnie. Andrzejki to raczej miła tradycja i zabawa.